Echt zijn

Op het moment dat ik ga terugblikken ontstaat er ook direct ruimte om een stukje vooruit te blikken. Nieuwe ideeën, voorzichtige plannen… Maar eerst even die terugblik. Voor mij persoonlijk was 2018 toch wel een heel bijzonder jaar. Het eerste half jaar stond in privésfeer vooral in teken van afronden, afsluiten van belangrijke fases in het leven. Mijn oudste zoon in groep 8, cito-toets, defintieve schoolkeuze, eind musical. En voor onze jongste twee de laatste periode thuis en op de speelzaal. Van de oudste twee weet ik dat dat niet de meest makkelijke leeftijd is. Want bijna 4 jaar dan zijn ze op een bepaald moment echt aan school toe. Dat eerste half jaar van 2018 hebben we goed doorstaan en aan het eind van de vakantie slaakte ik echt een zucht van verlichting want iedereen wilde weer starten met school! Toe aan nieuwe dingen leren, aan ontdekken, nieuwe grenzen verkennen.

Meer tijd en ruimte

En als ik heel eerlijk ben, dacht ik lekker allemaal naar school ik heb meer tijd en ruimte! Ik ga lekker meer werken, meer tijd voor mijn praktijk, maar dat pakte tot aan de herfstvakantie echt wel anders uit. Ik was moe, écht moe. De vrije dagen heb ik niet gewerkt, maar echt even tijd voor mezelf genomen. Ik heb gemerkt dat de eerste vier jaar met een tweeling écht wat anders is, dan één kind. Ik ben dankbaar dat alles zo goed is gegaan, maar eerlijk is eerlijk het was intensief. Na de herfstvakantie kreeg ik meer energie en ben ik ook met plezier meer gaan werken.

Als ik dan de link naar mijn werk leg, dan kom ik direct bij de titel van dit bericht terecht ‘Echt zijn’. Als ondernemer is het soms best lastig om je weg te vinden. Als je zelfstandig werkt, zal je zelf alles moeten ontdekken en ondervinden. Er ligt geen geplaveide weg. Maar toch geniet ik daar intens van. De vrijheid en zelfstandigheid geeft mij juist de ruimte voor mezelf, mijn klanten en mijn gezin. Het zorgt ervoor dat ik kan doen waar ik enthousiast voor ben. Maar wat heeft dat met echt zijn te maken? In mijn spreekkamer en buiten tijdens een wandeling merk ik erg vaak dat coachees het gevoel hebben dat ze ‘de enige’ zijn met het probleem. Vaak zit er zelfs een stuk schaamte bij want anderen doen het zo goed. Vaak maak ik het bruggetje naar stukjes uit mijn eigen privésituatie. Dat het ook voor mij vaak balanceren is, dat ik vaak genoeg niet de perfecte moeder ben omdat ik onredelijk ben naar mijn kinderen, dat ik ook niet perfect kan functioneren omdat ik een paar slechte nachten heb gehad. En als ik zie wat dat vaak met de coachee doet…

Winterslaap

Toen ik begin deze week een foto op instagram poste over ‘ik wil een winterslaap doen…’ kreeg ik daar veel warme reacties op. Ook diverse persoonlijke berichtjes of whats-appjes. En dat deed goed. Ik voelde me daarna echt weer wat beter! Een stukje compassie van anderen, kan al zoveel met je doen. En dat is ook wat ik graag in mijn werk doe. Naast mensen coachen met hun specifieke coachvraag, wil ik echt zijn. Echt zijn is voor mij betrokkenheid tonen en ook eerlijk zijn. Zo willen veel mensen natuurlijk graag dat situaties of problemen opgelost worden. Vaak kan of lukt dat niet. Maar wat wel kan, is dat ik je leer om meer veerkracht en vitaliteit te ontwikkelen. Dat je in lastige situaties makkelijker weer weet te herstellen. Bij het ontwikkelen van veerkracht begint het met zorgen voor jezelf! Voor velen voelt zorgen voor jezelf als egoïstisch. Maar als jij niet voor jezelf kan zorgen dan kan jij ook niet voor de ander zorgen.

Afgelopen weken waren voor mij intensief. Thuis steeds zieken of verkouden kids daardoor weer vaak gebroken nachten, soms wel 4-6 keer mijn bed uit op een nacht. En dat breekt je op. Wat we naar buiten laten zien en dan met name vrouwen, extra laagje make-up en we gaan gewoon door. Dat laagje make-up heb ik regelmatig wel gedaan, maar in mijn gesprekken heb ik het juist goed kunnen gebruiken. Dat ik door mijn vermoeidheid niet de scherpte heb die ik wil hebben, dat ik in de middag regelmatig op de bank beland om even te slapen op mijn vrije dag en dat mijn huis veel vaker een bende is dan mij lief is. En dat is voor mij echt zijn. Mij niet anders voordoen dan wie ik ben, maar ook laten zien dat je écht voor jezelf kan en mag zorgen om ook de intensieve periodes in je leven vol te houden. Het mooie van afgelopen jaar is dat ondanks de intensiteit dankbaarheid overheerst! Altijd gelukkig zijn, maakbaarheid van alles daar kan ik eerlijk gezegd niet zoveel mee. Ik probeer juist te genieten van de kleine dingen in het gezin, in mijn werk en in mijn leven in het algemeen. Dat is waar ik een stuk veerkracht uit haal en ik geniet zelf ontzettend van mezelf verder te ontwikkelen maar ook om anderen te zien groeien en ontwikkelen. Ieder op zijn of haar unieke manier. Dat kwaliteiten en talenten (her)ontdekt mogen worden dat er weer richting gegeven kan worden aan de dingen die je doet in het leven. Daar word ik blij van en ik zie dat ook terug bij mensen die ik mag begeleiden.

Vooruitblik

Na een terugblik, ook een blik vooruit! 2019 staat wat mij betreft in het teken van authentiek zijn en betrokkenheid. De snelheid in de maatschappij ligt hoog en dat gaat soms ver. Het lijkt soms wel grenzeloos wat er van mensen verwacht wordt. In het aanbod van mijn praktijk zullen deze thema’s terug gaan komen. In mijn coaching komen ze nu al terug, maar dat ga ik verder uitbouwen. Verder laten groeien. Want ik heb een verlangen. En dat verlangen deelde ik dit najaar al in een blog. Je kan hem hiernaast terug lezen. Met dit verlangen ga ik door om het verder vorm te geven. Ik wil jullie nu een goede tijd toewensen in de komende weken. Voor velen een tijd van fijne ontmoetingen, maar ook voor een groep moeilijke tijd van verdriet, gemis, eenzaamheid. Laten we daarom omzien naar elkaar.