Druppels op de gloeiende plaat?!

Verschil maken?!

Tijdens een wandeling vlak voor de feestdagen, stond ik even stil. Grote druppels vielen in een sloot. Gelijk moest ik denken aan de druppel op de gloeiende plaat. Vaak denk ik geen verschil te kunnen maken. Denk aan situaties van onrecht in leven van mensen. Of van systemen. Wat kan ik daar nu in betekenen? Het voelt vaak als een druppel op de gloeiende plaat. Totdat mijn oog viel op de grote druppels die één voor één in de sloot vielen. Je kon ze horen vallen. Je zag de cirkels ontstaan.

Direct moest ik denken aan mijn eerdere gedachte. Die druppel op de gloeiende plaat. Is het inderdaad zo dat mijn invloed beperkt is en dat ik het dus dan maar moet laten gaan...? Ik ging in gedachte even terug naar afgelopen jaar. Ik dacht terug aan cliënten die ik mocht begeleiden. Ik dacht aan mijn eigen gezin, aan familie, vriendschappen. Mijn invloed is misschien niet groot, maar ik werd mij wel bewust dat ik wel verschil kan maken in mijn eigen leven, mijn eigen gezin, in het leven van cliënten en van anderen om mij heen. En dat vraagt soms om moed. Dat vraagt soms om kwetsbare keuzes. Ik schreef er een klein gedichtje over die ik graag hieronder deel.

Druppel
Een druppel valt in het water
Een cirkel ontstaat
Waaiert uit.
Twee druppels vallen
Twee cirkels ontstaan
Ze raken elkaar
Vloeien in elkaar over.

Een beeld dat ik vasthoud
Van hoe ik kijk naar mensen
Het voelt soms alleen maar als één druppel
Maar als die valt dan ontstaat er iets nieuws.

Levens raken elkaar
Levens inspireren elkaar
Levens geven elkaar moed.
Moed om niet op te geven
Moed om door te gaan
én om op te staan
Om de mens écht te zien.

De mens blijven zien

Zoals ik ook in het gedichtje beschrijf blijf ik het heel erg belangrijk vinden om de mens te blijven zien. Mensen komen in mijn praktijk en hebben soms veel meegemaakt in hun werk en/of privéleven. Als je dan echt verbinding kan maken. Dat iemand zich weer gezien voelt en dat we in een coachtraject samen op mogen lopen om geleidelijk weer te herstellen. Dat je mag (her)ontdekken wie je bent, wat je beweegt en je talenten weer mag en kan inzetten. Dan denk ik, laat mij maar die druppel zijn, niet op de gloeide plaat, maar een druppel van verbinding, van ontmoeting, van inspiratie, van de mens weer mogen zien.

Tijdens de start dit nieuwe jaar wil ik je graag uitnodigen. Uitnodigen om te bedenken welke druppels jij dit jaar wil gaan laten vallen om te laten uitwaaieren? En welke cirkels wil jij dit jaar graag in elkaar laten overlopen?

Het komende jaar kijk ik uit naar nieuwe coachingstrajecten. En ook naar nieuwe thema's om mee aan de slag te gaan. Vorig jaar rondde ik een training over familiesytemen begeleiden op tafel af. Deze kennis ga ik in de trajecten meer inzetten. Daarnaast ben ik bezig met het thema 'neurodiverse breinen in het werk'. Dit omdat ik veel cliënten hiermee zie 'worstelen'. Ik zal daar dit jaar zeker nog over gaan schrijven. Ik kijk uit naar dit nieuwe jaar!