Een nieuw jaar met veel nieuwe kansen…
In mijn praktijk stel ik ieder jaar één of meerdere woorden centraal. Een stuk richting en focus.
In mijn praktijk stel ik ieder jaar één of meerdere woorden centraal. Een stuk richting en focus. Dit jaar staan voor mij drie woorden centraal. Vandaag het eerste woord : BEWUSTWORDING.
Van oud naar nieuw
De start van een nieuw jaar is toch altijd weer een moment van terugblikken en van vooruitblikken. Maar vooral ook een moment van even echt stilstaan. Voor mij persoonlijk is de overgang naar het nieuwe jaar sinds nu alweer twaalf jaar anders dan het voor die tijd was. Twaalf jaar geleden liep ik met een dikke buik met oud en nieuw. Onze inmiddels alweer grote jongen zou rond de kerst ons vader en moeder laten worden. Dat liep allemaal anders. Hij bleef zelfs tot 5 januari in mijn buik zitten.
Het liep dus anders…
Maar in de overgang naar het nieuwe jaar begon ik echt ziek te worden. Ik had pijn in mijn bovenbuik, gaf een keer over en ik was ontzettend moe. Achteraf hadden we direct aan de bel moeten trekken, maar dat deden we niet. We wisten het ook niet. Een beetje pijn in de bovenbuik, dat waren zijn benen dachten wij…. Op 2 januari trokken we wel aan de bel. En toen bleek het serieus mis met mij. Een heel ernstige HELLP sydroom (een zeer ernstige vorm van zwangerschapsvergiftiging) bleek de diagnose. Op 3 januari lag ik op de IC in het Radboud in Nijmegen. Door zeer verstoorde bloedwaarden kon ik uiteindelijk pas op 5 januari bevallen. Gelukkig van een gezonde zoon en hij is dus inmiddels 12 jaar.
Ieder jaar terugblikken
Ieder jaar sta ik stil bij dit moment. En ieder jaar raakt het mij op een andere manier. Dit jaar las ik een interview dat ook over een zwangerschapsvergiftiging ging. Alleen in dat interview kon de betreffende aanstaande moeder het niet meer na vertellen. Ook zij had vage klachten, maar zij kreeg een hersenbloeding en overleed een aantal dagen na de bevalling. Dit was drie jaar geleden, las ik in het interview met haar man. En dat besef dat er nog steeds vrouwen overlijden omdat de echt gevaarlijke kenmerken van een zwangerschapsvergiftiging of HELLP niet herkend worden, deed mij dit jaar stil staan. In die week had ik diverse gesprekken met vrouwen waarbij bij allemaal ‘iets’ speelde in haar zwangerschap. En ook dat raakte en zette ook tot nadenken.
Bewust maken
Ik weet nog niet hoe ik deze groep ga willen bereiken, maar ik weet wel dat deze groep vrouwen nog altijd mijn hart hebben. Dat ik door mijn verhaal mensen bewust kan maken dat je niet snel ‘piept’ of klaagt als je ‘vage’ klachten hebt in je zwangerschap. Ook vage klachten moet je serieus blijven nemen. De gevolgen kunnen echt heel groot zijn. Ik kan het navertellen en ik kan ook uit ervaring vertellen over hoe lang het duurt om te herstellen en wat het met je mee brengt als je een HELLP hebt gehad. Want de weg van herstel is lang.
Ik werd deze kerst dus echt even stilgezet door het verhaal van een ander wat mijn eigen verhaal had kunnen zijn. En dat raakt en best diep kan ik zeggen. Ik kan het ook loslaten, want gelukkig heb ik mijn stuk ook kunnen verwerken. Maar deze kwetsbaarheid van het leven blijf ik echt ruimte geven in mijn leven. En dat is dus in mijn geval met oud en nieuw. Het leven kent zoveel mooie kanten, maar ook kanten met pijn, verdriet en kwetsbaarheid. En dat is ook wat ik veel terug zie in mijn praktijk en de gesprekken die ik met coachees heb.
Stress en overbelasting
In het stuk over zwangere vrouwen spreek ik al over bewustwording. Ik wil dit thema rondom deze doelgroep het komend jaar ruimte geven of dit kan gaan groeien. Op welke manier weet ik nog niet. Maar daar ruimte aan geven ga ik zeker!
Voor de doelgroep waar ik sinds de start van mijn praktijk mee werk wil ik ook heel graag het thema bewustwording in gaan zetten. En de doelgroep zijn mannen en vrouwen met stress en overbelastigingsklachten. Als ik op afgelopen jaar terugblik zie ik veel mensen die overbelast waren. Die door werk, privé of een combinatie van beiden (deels) niet konden werken. Die voelden dat ze hard onderuit gingen. En daar ligt ook mijn verlangen, niet dat er mensen hard onderuit gaan, maar in de bewustwording wat er in de periode daarvoor al is gebeurd.
In mijn terugblik borrelden vragen op: waarom belanden veel mensen in een situatie van overbelasting? Waarom is het zo moeilijk om het te herkennen? En is dat inderdaad zo dat je het bijna niet kan herkennen? Welke rol kan ik zelf spelen in bewustwording?
Daarom nieuwe ideeën voor het nieuwe jaar! Lees verder in het volgende stuk!