Emoties erkennen

Hoe gaat het met jou? Dan bedoel ik hoe gaat het écht met jou? Nu even een standaard reactie. Ja het gaat wel goed. En met jou.... Als ik namelijk heel eerlijk ben, dan kende het bij mij een golfbeweging. Er waren heel lekkere dagen bij, maar ook dagen waarbij ik een beetje gefrustreerd rondliep. Het woordje vrijheid, ruimte en zelfstandigheid passen erg goed bij mij persoonlijk. En dan zit je dan in een huis met zes personen. In mijn hoofd echoot nog de opmerking die ik maakte een week voordat we in 'intelligente lock-down' gingen: "ja het loopt het echt lekker in mijn praktijk. Veel gesprekken lopen. Tentamen bijna af, dan ben ik ook partner bij het CSR-centrum. Veel zin om nieuwe plannen uit te gaan werken." Nog geen drie dagen laten waren de scholen dicht.

Lamgeslagen

In het begin voelde ik mij vooral lamgeslagen. Hoe moeten we dit nu allemaal gaan doen? Ik ben zelf iemand die erg oplaad van de afwisseling tussen vrijheid en uitdaging, lekker ondernemen en doen, maar ook de tegenhanger lekker alleen zijn, lezen, genieten van écht rust. Al deze dingen konden in één klap niet meer.

Erg? Nee op zich natuurlijk niet. Helemaal niet erg. Geen zieken, ruimte in huis, een tuin. Genoeg om écht dankbaar voor te zijn. Maar wat ik wel bij mezelf merkte, is dat ik het niet weg moest gaan stoppen. Dat ik het nodig had om met mijn man of vriendinnen te benoemen wat het met mij deed (en doet). Dat ik ook kon benoemen als ik mij boos, verdrietig of vooral ook gefrustreerd voelde. Dat heb ik dan ook echt wel gedaan.

Hoe gaat het nu?

Het gaat met mij echt een stuk beter. Ik vind het zoeken naar een nieuwe balans. Het is een uitdaging om nieuwe rollen op mij te nemen. Het is een uitdaging om toch ook dingen voor mijn werk te doen die mij juist zoveel energie geven. Wat mij vooral keer op keer helpt om eerlijk naar mezelf te blijven. Eerlijk over hoe ik mij voel. Eerlijk dat de emoties, in mijn geval vooral een stukje frustratie en irritatie, er gewoon zijn en ze ook te benoemen gaf mij weer wat nieuwe ruimte.

Ik kan daardoor ook weer ruimte geven aan de postieve emoties. Bij mij is dat een stuk energie wat ik weer ervaar doordat ik weer ruimte heb gemaakt voor mijn werk en mijzelf. En daardoor ervaar ik ook direct meer positiviteit in mijn gezin, want ik heb zelf weer meer ruimte.

Vaak vinden we het lastig om ruimte te geven aan emoties. Ook vinden we het moeilijk om emoties een 'naam' te geven. Onderstaand emotiewiel kan daarbij heel goed helpen om daar meer woorden aan te geven. Vooral in deze tijd dat we door corona meer op ons zelf en ons gezin en omgeving zijn aangewezen.

Een kleine oefening:

Kijk eens terug op de afgelopen week. Hoe was deze week voor jou? Schrijf eens kort de hoogte- en dieptepunten voor jezelf op. En beschrijf bij de hoogte- en dieptepunten ook eens je emoties heb die je erbij hebt ervaren. Je kan daarbij het emotiewiel gebruiken. Bekijk als het het hebt opgeschreven nog eens door en misschien lukt het je dan ook om de emotie je had (of hebt) te accepteren. Geef je zelf daar in 'toestemming' voor. (Aan het eind van deze blog, vind je ook een werkblad die je hiervoor kan gebruiken.)

Met een oefening als deze los je de eventuele problemen niet op. Je emoties zijn niet in één keer in een balans. Maar als je dit vaker doet, dan ga je wel wat anders ervaren. Dan ga je meer ruimte aan jezelf en je emoties geven. Het mag er ook zijn.

De leukste dag

Gisterenavond was ik met de jongste twee op de trampoline en maakte ik 's avonds met mijn dochter een avondwandeling. De jongste twee zeiden: 'dit was de leukste dag' en ook mijn dochter ervaarde meer rust in ons gezin.

Ik besef dat we daar allemaal een schakel in zijn, maar dat wij als volwassenen een héél belangrijke schakel in zijn. De woorden structuur en regelmaat heb ik in veel adviezen terug zien komen. Daar ben ik het ook helemaal mee eens. Maar ik denk dat het minstens zo belangrijk is om ruimte te geven aan de emoties die we met elkaar ervaren. En dus ook te kijken wat deze situatie vraagt van een ieder van ons.

Stel jezelf eens de vraag

Ik stelde mezelf de vraag wat heb ik nodig om in de huidige situatie goed te kunnen functioneren? (en dat heeft direct invloed op mijn humeur....) Ik heb een stukje eigen ruimte nodig. Dat vind ik in mijn werk, in de coachtrajecten die ik op het moment heb, dat vind ik in een wandeling alleen of met een vriendin (1,5 m afstand!). Af en toe met een boek in de zon. Die ruimte ben ik echt gaan nemen.... en de kinderen merken het. Ze merken een andere houding, meer geduld, meer rust. En natuurlijk kent het golfbewegingen, net als in het 'normale' leven.

Ik wil je uitnodigen, of misschien wel een beetje uitdagen om eens eerlijk te reflecteren op afgelopen periode. Doe dat eerst eens voor jezelf. Daarna met je partner of als je alleen bent met een vriend(in) die je nabij staat. Als je een gezin hebt, dan kan je dit ook aan ieder gezinslid vragen om het ook eens met elkaar te bespreken. Het kan je verrassend meer ruimte gaan geven!

Weet je niet goed hoe je dit moet aanpakken? Heb je behoefte om daar eens over te sparren? In een vrijblijvend telefoon- of videogesprek ga ik graag met je in gesprek.

Speciaal voor jou heb ik een werkblad gemaakt waar je deze opdracht in kan maken. Hier vind je het document terug!

Zou je wel meer bij het thema emoties willen stil staan? Brené Brown heeft een podcast opgenomen met Marc Brackett opgenomen. Een aanrader om terug te luisteren:  dat kan hier!