Vanbinnen nog veel mooier

Verwondering

Zaterdagmorgen liep ik alleen een rondje door het bos. Voordat ik in het bos ben, kom ik langs een kleurrijke tuin. In die tuin stonden een paar reuze klaprozen. Ik kon het niet laten om een stukje het erf op te lopen en een foto van de klaproos te maken. Ik maakte er één van de zijkant en in van de binnenkant. Ik liep het erf af en keek op mijn telefoon. Ik was oprecht verbaasd. Wat prachtig deze binnenkant. Ondertussen gingen mijn gedachten naar de gesprekken die ik afgelopen week had.

Vanbuiten en vanbinnen

Het grote verschil tussen de buitenkant en de binnenkant van de klaproos zette mij dus tot nadenken. Vaak hoor ik in coachgesprekken dat mensen niet veel delen van wat er vanbinnen leeft of wat hen drijft en enthousiast maakt. Schaamte, zichzelf niet goed genoeg vinden, zichzelf wegcijferen kunnen daarbij een rol spelen. Het raakt mij als mooie mensen alleen de buitenkant willen, of kunnen laten zien. Door pijnlijke ervaringen uit het verleden zijn ze gestopt om het moois wat in hun hart leeft te delen.

Mij kan het verdrietig maken dat het afschermen van de binnenkant iets is wat ze blijven doen. Kijk eens naar de klaproos. De klaproos opende zich omdat de omstandigheden goed waren. Kijk eens goed naar de klaproos vanbinnen. Kijk eens hoe prachtig mooi!

Vandaag stond een stukje in de Trouw over de Klaproos: "de klaproos groeit uit heel kleine zaadjes, die vaak tientallen jaren, in de bodem kunnen overleven. De zaadjes zitten relatief kort onder het maaiveld en hebben maar een klein beetje licht en vocht nodig om te ontkiemen."

Ook bij deze Iris zie je al een prachtige buitenkant, maar als de Iris de kans krijgt om tot volle bloei te komen, dan is ze helemaal prachtig! Uitbundig!

Veilige basis

Om niet in de knop te blijven zitten en je prachtige binnenkant te laten zien, heb je net als de klaproos, echt wel wat nodig. Er zijn een paar dingen die je kunnen helpen om te bloei te komen. In deze blog wil ik er één bespreken.

Wil je iets gaan veranderen, dan heb je een veilige basis nodig. Dit wordt ook wel een secure base genoemd. Wat is zo'n secure base? Dat is een bron waardoor we ons welkom voelen en die ons inspireert en aanmoedigt om in verbinding de uitdagingen die het leven biedt aan te gaan. (Bron: Taal van transitie, Jakob van Wielink e.d.) Zo'n secure base hebben we allemaal nodig. Het is vaak een belangrijke motor om stappen te kunnen zetten. Om dié veiligheid te ervaren die jij privé en/of in je werk nodg hebt. Om stap voor stap steeds meer van die mooie binnenkant van jezelf te kunnen laten zien.

De eerste stap zetten

Als ik in de gesprekken met cliënten erachter kom dat hij of zij het lastig vindt om te kunnen laten zien hoe mooi ze vanbinnen zijn, dan gaan we stap voor stap op ontdekking wat nodig is om die binnenkant weer ruimte te geven. Dan kijken we samen welke bronnen een secure base voor hen vormen. Zodat er weer nieuwe ruimte gaat ontstaan om heel voorzichtig te kijken in welke omstandigheden die knop open mag gaan.

Soms gaat daar net als de klaproos best wel even tijd overheen. Maar dat is niet erg. Er zal een tijd komen om tot bloei te kunnen komen. Om vervolgens in jouw bestemming te kunnen wandelen. Ja die eerste stap nemen is vaak een hele grote stap, een moedige stap voor nodig.

Herken jij je in het verhaal van de klaproos? Maar vind je het toch heel spannend of lastig om de stap te zetten? Wil je meer weten hoe een coachtraject eruit zou kunnen zien? Neem vrijblijvend contact met mij op. Dan bespreken we de mogelijkheden.

Ik gun het je om tot bloei te komen en ik vind het mooi om daar een schakel in te mogen zijn.